Það er alltaf eitthvað skemmtilegt í fréttunum þessa dagana, nú síðast frétt í Mogganum í morgun, um félag Ólafs Ólafssonar, Kjalar að nafni, og framvirka samninga sem það gerði gegn íslensku krónunni.
Gjaldeyrissamningurinn er upp á 650 milljónir evra, en Kjalar krefst þess að fá hann greiddan út á gengi evrópska seðlabankans. Þar jafngildir evran 290 krónum, en hjá Seðlabanka Íslands er evran 166 krónur.
Kaupþing átti að greiða þennan samning 14. október, nokkrum dögum eftir hrunið. Kjalar gerði svona samning fyrst um áramótin 2007-2008 en þeir voru svo endurnýjaðir ótt og títt.
En þarna eru vísbendingar um hinar gríðarlegu stöðutökur gegn krónunni. Ólafur Ólafsson var einn aðaleigandi Kaupþings. Í þeim banka voru teknar stærstu stöðurnar gegn krónunni. Mogginn segir að í höndum skilanefnda bankanna séu svona gjaldeyrissamningar upp á 600-700 milljarða króna þar sem er veðjað á veikingu krónunnar.
Heimildarmaður minn einn í viðskiptalífinu segir:
„Annað fróðlegt við þetta er stærð stöðunnar sem Kjalar var með. Hún er af þeim skala að það er ljóst að Kaupþing og þeirra kúnnar hafa greinilega, eins og marga grunaði, steikt krónuna með slíkum risa-veðmálum á móti henni að fáránlegt má teljast. Og svo ætla þeir að hagnast á þessu eftir að landið er komið á kaldan klaka – hvaða sanngirni er í því?“