Ég hef nokkrum sinnum skrifað um peninga sem runnu til stjórnmálamanna sem lögðu út í dýra prófkjörsbaráttu.
Til dæmis hér.
Ég hef haft góðar heimildir fyrir því að ýmsir prófkjörskandídatar hafi þegið stórar fjárhæðir frá bönkum og stórfyrirtækjum.
Svo stórar að þessu fólki væri nánast ómögulegt að gagnrýna fjármálamennina sem gáfu þeim peninga.
Hér er frétt um þátttakendur í prófkjörum sem þáðu styrki frá Baugi og FL-Group.
Samkvæmt mínum heimildum voru þær ekki minni fjárhæðirnar sem komu frá Landsbankanum.
Og svo er hér líka frétt um stjórnmálamenn sem fengu fyrirgreiðslu á vildarkjörum hjá bönkunum, special deals er það kallað.
Hver er munurinn á því og mútum?
Marinó Gunnar Njálsson skrifar ágætis pistil um styrkjamálin hér.
