Ummæli Steingríms J. um ESB og elítuna eru frekar slæmur upptaktur í stjórnarmyndunarviðræður.
Það flökrar að manni að stjórnarkreppa kunni að vera framundan.
Annað hvort bakkar VG eða Samfylkingin. Svo einfalt er það.
Eftir því sem orðin verða stærri og yfirlýsingarnar digurbarkalegri er erfiðara að ná fram málamiðlun.
Steingrímur kvartar undan því að ekki sé talað um aðra hluti sem hann telur mikilvægari. Vandinn er reyndar sá að í aðdraganda kosninganna var umræðan um þessi málefni mjög óskýr og ruglingskennd.
Er þá ekki rétt að við fáum fljótlega að sjá eftirfarandi:
Alvöru mat á stöðu þjóðarbúsins og skuldbindingum þess.
Áætlun um endurreisn atvinnulífsins.
Tillögur um hvernig er hægt að koma í veg fyrir fjöldagjaldþrot heimila.
Tillögur um starfhæft bankakerfi.
Margumrætt eignaumsýslufélag.
Heildstæðar tillögur um niðurskurð í ríkiskerfinu.
Peningamálastefnu.
Sannleikann um IMF prógramið. Stendur til að gera breytingar á því?
Það mun örugglega ekki standa á fjölmiðlum að fjalla um þessi mál. Ennþá er þetta allt hulið þoku – kannski má segja að stjórnmálamennirnir vaði í þoku. Hlýtur að fara að skýrast á næstunni.