Björgvin G. Sigurðsson, fyrrverandi viðskiptaráðherra, sendi mér þetta bréf.
— — —
Í ljóma lyginnar
Umræðan um netið og nafnleysið hefur tekið nokkurt flug síðustu daga og ekki að ástæðulausu. Vegna viðbragða við grein minni um þetta á Pressunni í gær vil ég nefna tvennt.
Það er athyglisvert hverjir hrökkva í varnarstöðu vegna gagnrýninnar. Það heitir til dæmis hjá Agli á Eyjunni að „hrunverjar“ snúist til varnar þegar vakin er athygli á alvarlegum veikleika í þeim mikilvæga miðli sem vefurinn er. Uppnefnið segir sitthvað um hugarfar þáttarstjórnandans, en hann bætir um betur og ítrekar ósannindi á síðu sinni sem hann hafði forgöngu um að dreif í október í fyrra; að ég hefði fjarlægt tiltekna grein af vefsíðu minni.
Þegar hann birti þau ósannindi í fyrsta sinn hringdi ég í hann og benti honum á hið rétta: Að þetta væri grein úr Viðskiptablaðinu, nokkurra mánaða gömul, og að engin grein hefði nokkurn tímann verið fjarlægð af vef mínum. Vefsíðunni lokaði ég a.m.k. mánuði fyrir fall bankanna, vegna þess eins að ég hafði ekki sinnt henni að marki um langt skeið og hún var úrelt og óuppfærð. Þetta sagði ég Agli þá og bað hann að leiðrétta, en það gerði hann ekki. Hann kýs þess í stað að ítreka nú ósannindin og þjónar þannig lund sinni.
Breytingar á lögum um ábyrgð á rógskrifum á vefnum eiga ekki að skerða tjáningarfrelsið með neinum hætti, heldur styrkja það. Fólk verður áfram að geta tjáð sig nafnlaust — enda er það oft forsenda þess að mikilvægar upplýsingar komi fram — en ábyrgðin á skrifunum þarf að vera skýr. Hún á að vera þess sem veitir skrifunum farveg, birtir efnið og miðlar því áfram, eins og hver annar útgefandi.
Sannleikurinn er mikilvægur og upplýsing er til góðs. Rógurinn og sóðaskapurinn eru hvorugt. Vonandi fjölgar þeim sem gera sér grein fyrir muninum á þessu tvennu.
Björgvin G. Sigurðsson, alþingismaður
Athugasemd eh:
Ég geri tvær athugasemdir. Grein Björgvins sem vitnað er til birtist 5. ágúst 2008, rétt fyrir hrun og er þá sett inn á vef hans. Hún hefur þá ekki verið ýkja gömul þegar vefunum var lokað. Greinin er mjög merkileg heimild því hún sýnir að viðskiptaráðherrann hafði ekki hugmynd um hvað var á seyði í íslenska bankakerfinu. Ég tel að Björgvin verðskuldi nafnbótina „hrunverji“ nokkuð vel.
Í öðru lagi minnti ég á fjölda ræða sem Björgvin hélt í þinginu þegar tekist var á um fjölmiðlalögin. Þar lagði hann mikla áherslu á að þyrfti að vanda löggjöf um grundvallarmannréttindi eins og tjáningarfrelsi. Reiðipistill sem hann birti um helgina ber ekki vottum þess konar umhyggju.
Ég tek hins vegar fram að ég hef engan áhuga á einkamálum Björgvins, enda hef ég aldrei ritað orð um þau og fjarlægt athugasemdir um þau sem kunna að hafa verið ritaðar inn á vefinn – en um málið sem hann gerði að umræðuefni um helgina hafði ég aldrei heyrt fremur en aðrir.
